شکـر خـدا با یا حسین‌جان و حـسن‌جان           روضه شده برپا، حسین‌جان و حسن‌جان

فــرش حــســیـنـــه شــده بــال مـلائـک           ذکر فـرشـته‌ها حـسین‌جان و حـسن‌جان

بـر ســر در قـلـب تـــمــام مـا نــوشـتـه           لا حُـبّـُکَ اِلا حـسیـن‌جـان و حسـن‌جـان

در هر دو عالم هم بگردی نیست هرگز           ذکری چنین زیبا، حسین‌جان و حسن‌جان

هـر جـا حــسـیـنـیـه شـده فـرقـی نـدارد           دم می‌دهد زهرا حسین‌جان و حسن‌جان

عـبدالـحـسـین هستـیم و عـبد مـجـتـبائیم           دل می‌برد از ما حسین‌جان و حسن‌جان

دل شد حـرم احـساس تـنهـایی نـکـردیم           داده به ما گرما حسین جان و حسن جان

گـریـه بـرای هـر کـسی مـکـروه بـاشـد           جز گریه بر اینها، حسین‌جان و حسن‌جان

از دسـت‌هـای فــاطـمـه بـایـد بـگـیـریـد           کرب‌و بلا را با حسین‌جان و حسن‌جان